Verdient iedereen een tweede kans? Schuilt er een misdadiger in elk van ons? Hoe laat je voelen dat iemand weer welkom is? Kunnen we de ruimte opzoeken waar we voor alles mens zijn? Een ruimte waar we verder gaan dan handelen en oordelen. Waar je je aanvaard voelt, ondanks wat gebeurd is. Een plaats om te herstellen van wat je zover heeft gebracht. Vragen die ons raken in het hart van ons mens-zijn. Vragen over de kern van het samenleven met anderen.
Paus Franciscus schreef het encycliek Fratelli Tutti. Allemaal broeders en zusters. Fratelli tutti inspireert. Maar het daagt ook uit. De ander kan van een andere cultuur of godsdienst zijn, maar ook gewoon van een andere mening. Je komt hen tegen in conflicten, maar ook in noodsituaties. Zij kunnen een schild voor je zijn, maar je ook doen ontploffen. Ze wandelen met je mee of duwen je net een andere richting uit. Je verliest. Je vindt. Je zoekt… verbinding met jezelf en de ander. De ander daagt je uit.
Ieder van ons heeft tijdens de coronacrisis meer dan anders zijn of haar kwetsbaarheid ervaren. Wij zijn allemaal gebotst op onze grenzen in confrontatie met dat onooglijk klein virus. De meest kwetsbaren werden nogmaals het hardst geraakt. De nood aan de ander werd op scherp gezet. Ondanks de belemmeringen hebben velen onder ons toch alternatieve en nieuwe verbindingen gemaakt naar die ander via solidariteitsacties, online gesprekken of extra telefoontjes. We hebben (her)ontdekt hoe kostbaar het is bruggen te kunnen bouwen naar die andere(n) toe!